Kırık Sandalye Meyhanesi

İşte yine vakitlerden akşam
Güneş hazin hazin süzülüyor ufuktan
Ben yine aynı yerdeyim
Hallerden ise hüznü matemdeyim
Yüreğimde tarifi imkansız bilinemezlerdeyim
Ben sen olduğum günden beri
Halil ağabeyin mekanı
Kırık sandalye meyhanesi'ndeyim.
Burası benim gibilerin hanı
Burda anılır sıkça aşkın kederin adı
Birde bekir dayı cümbüşe vurduğu vakit
Semaya yükselir bir nida ile düşlerin
O an kapanır birden gözlerin,
Ve önünden geçer kervanı findlerin
Her kapıdan girene kaldırılır kadehler
Şevk ile yürekten
Yine başı önde iniyor veznedar Murtaza eşikten
Oda burdadır hergün kederden
Ne yapsın adamcağız
Eksik olmadı dır dır evlendiği günden beri evinden
Şirret bir kadındır Mualla yengem.
Ne zengin ne fakir hiç kimseye dilemem
Ahmet abi ise kaderine bir of çeker derinden
oğlunu kaybetti bir hiç yüzünden
Hayat ne zor bir bilmecesin sen
Nasıl bileceğim senin cevabın nedir ben
Her akşam sek içiyorum ömrümü senin yüzünden
Sana yeteri kadar sulanmışsın zaten
Bende derinden bir of çeksem
El çekermisin? benden