Kırmızı Kadın

ömrüme...











ölü kelebekleri avuçlarımın kısa yol hikayelerine bırakıp giderdin
züleyha



gözyaşların dökülürdü ağzında ki sancıyan sözcüklerde
çocuklar ve çığlıklar kırardı zincirlerimi
gecenin tırnakla çizilmiş sırtında bir rüzgâr eserdi
saat kulesinde zaman yokluğunu beş geçerdi
duvarlarına kırmızı şarap serpilmiş bir otel odasında züleyha
sesinde sigara söndürülmüş bir caz şarkısı
kırk haramiler caddesinde düşürdü dilindeki istanbul'u







ölü kelebekleri avuçlarımın kısa yol hikayelerine bırakıp giderdin
züleyha



yüzünün nemli sayfalarını çevirip sana bir masal anlatacaktım
uçurum ve beyrut kokulu saçlarını tahta bir tarakla tarayacaktım
sen bir yağmura tutulacaktın
ardından bir çöle
rüyâlarını karıştıran ellerimi yakalayacaktın
uzaklardan kağıttan gemilerle bana gelecektin
yüzüm gülecekti
gözyaşlarını saklayan kadın karanlıkta ateşe atacaktın ıslak kirpiklerini
duvarlarına kırmızı şarap serpilmiş bir otel odasında züleyha
sesinde sigara söndürülmüş bir caz şarkısı
kırk haramiler caddesinde düşürdü dilindeki istanbul'u






ölü kelebekleri avuçlarımın kısa yol hikayelerine bırakıp giderdin
züleyha



gölgene döktüğün kirli sulara aldırmadan bozdum yine yeminlerimi
sen kalın yalnız ve çocuk dudaklarınla iskender şiirleri okusan da
kör bıçaklara
sarı güller ve dikenler her gece kanatacak yorgun ellerini
züleyha sen arka sokaklarda bir elmayı jiletle ikiye böleceksin
kadehlere ölü tırtılları ve mor suları doldurup
radyoda çalan partizan bir şarkıya ağlayarak eşlik edeceksin
şah damarımın üstünü karanfillerle kapatacaksın


kırmızı
kıpkırmızı züleyha
...




Bekir Keskin'e teşekkürlerimle.