Köy Yollari

Cesaretin sınandığı yerdir köy yolları
Ölüme meydan okurcasına
Riskli... Ve
Yaşamla ölüm arasındaki
İnce çizgide yürüyebilmek kadar
İman gerektirir.

Köye atılan her adım yaşamdan bir yürektir.
Gözleri ıslak her nehrin tükenmişliğinde
Suçlu bir yılan gibi sessiz kavislenir
Dağların boyunduruğunda yollar.
Yaşamak bir cesarettir ölümün avuçlarında.

Uçurumların ölüm tehdidi yüreğinin ortasına
Batırıyorsa her gün hançerin
Kolay değildir hiçbir terk ediş, kalışlar ateşten gömlek...

Çocuklar, eli kınalı analar bekleyenler...

Her yol bir yolcuya gebe, yolcular hasrete
Yollara yakışır mı alıkoymak insanları gurbete.
Dudaklarında raks ederken kelimeler
Kalbinden bir buhran gelir, gözlerinden düşer fenerler.

Kartal sesleri yalçın
Kayaçlardan yükselir, aşağı uçurumlar...
İçinden bir şeyler düşecek gibi olunca
Ölümlüler!
Sana ölmeyi tavsiye ediyor.
Boğuk sesleri inliyor rüzgârların sırtında.
Oysa bir melanet kadar ağırdır taşıması
Bir şoförün onca vebali ve
Hayatları bir direksiyona emanet onca canın ölün portresi...

Çok zordur kaderin bedduası.
Varsındır şimdi
Birazdanın olmaması...

Ölüm bir çığlık kadar yakın!

Kırm kırm seslerinde seker tekerlekler
Çakıl taşlarının sırtında
Ölüme ramakta dönersin.
Bir an gibi gelir tüm yaşadıkların
Var olmak bu dönüşte de
Bir sonrakinde yok olabilme ihtimali
Tüylerini ürpertir insanı.

Ey uçurumlar!
Ölüme davet mi var?
Nedir bu tehdit ölümle?
Korkutmak ve bu gözleri
Bir daha görmemekle...