Kuytu Köşelerde Bir Yalnızlık

Kuytu köşelerde
Bir yalnızlık bekler durur beni
Bilmem neden böyleyim
Hep hüzne mi açılmalı kapılarım?
Yoksa bir arayış mıdır bu?
Senden sonra
Seni anlamaya adamak mı kendimi?
Bir boşluk ki büyür de büyür içimde
Ne şehir yatıştırır beni
Ne de gülmek için yazılmış cümleler
Kitaplar arasına sıkıştırılmış
Kuru bir yaprak misali
Sanki kalabalıklara düşmüş
Dilenen aciz bir ihtiyarım
Küçük bir su birikintisiyim belki de
Bundandır her hal korkularım
Yaklaştıkça yaklaşır hayalin
Yaklaştıkça yakar kavurur içimi
Kızıl bir kor gibi varlığın
Oysa daha düne kadar
Sokaklara dökülmüştü gülücüklerimiz
Umursamaz adımlar atıyorduk seninle
Yarına yaklaşmak için bugünü satıyorduk
Telaşlı ama kalabalık bir hayat yaşıyorduk
Mavi kapaklı defterime
Pembe notlar düşmüşüm senli
Saçının bir teli kalmış yapraklar arasında
Oysa ben senin saçını hiç görmedim ki
Kuytu köşelerde
Bir yalnızlık bekler durur beni
Neden bilmem ki bu kalp ağrılarım
Neye uzanmak istiyor ellerim
Bilemiyorum
Tek bildiğim
Senden önce yalnızdım
Sen vardın yalnızdım
Sen yoksun yine yalnızım