Lal Vaveyla

Şimdi...

Dizelerim suskun, 

Yorulmuş dizlerim... 

Bir kuş varmış sessizliğine bakan, 

Vurulmuş kanadından... 

Mısralarım dilsiz, 

Şiirler bükmüş boynunu, 

Lal kalmış vaveylalarım... 

Kaç ağaca kıyılmış, 

Kaç candan geçmiş, 

Kaç düşü suya düşmüş, 

Kalemim buruk şimdi... 

Son sahnesi zihnimde, 

Mıh gibi kalakalmış, 

Siyah beyaz bir aşk hikayesinin, 

Mektuplar camdan gemilerde, 

Sonsuza karışmış... 

Yitik bir bulut oluvermiş, 

Yalnızlık... 

Boydan boya... 

Gidelim buralardan, 

Dökülüvermiş heceler boşluğa, 

Sevgilinin sıcak eli, 

Perde arası kadarmış... 

Hikaye bu ya, 

Ne bir martı vaveylası, 

Ne boğulmuş düşler, 

Ağaçlar sapasağlam, 

Çınara kafa tutarcası...

Ne de boyun bükmüş dizeler... 

Yalanmış... 

Beyazı siyaha karışmış, 

Kapanmış kepenkleri pazarcıların, 

Geriye doğru sarılmış, 

film makarası... 

Sanki... 

Hiç yaşanmamış... 

Grisi maviye çalan, 

Bir rüyaymış...

Rüyaymış... 

23/05/2019 O'na...