Madalyon

-İki ayrı yüz, tek bir ceset-

I-
Bakırı altın yapan inanç
Çemberin hangi köşesinde saklı?
Günah keçisi ilan edilen zamanı
Boynundan tutup ellerime ne zaman vereceksin?

Diye sordum..

Paslı merhametinle kestiğin damardaki kan bayat!
İnancın zamanını zarif ellerinin arasına aldığın vakit,
İçtiğin hatırlar boğazında düğüm olur.
Yüzüne taktığın karanlık peçe düşer
Sahte mutluluğa çıplak kalırsın.

Tesbihindeki dualar birer birer kırılır
Yeryüzünün fakir topraklarında yürüdükçe.
Boşalan zincirlerinden iblisler firar eder
Ve cehennem yedi katına lanet yağdırır.
Sen de biliyorsun,
Saçlarının kırmızı kokusu düşerken tenine
Tabutumu kemiren tahtakurularını bile seviyorum.

Dedi...

II-
Göğsüne yatırdığın acı yük mü oluyor?
Diye sordu..

Günde üç kez ilaç niyetine
Mütemadiyen aldığım özlemin yetmiyor.
Başımı koyduğum bütün omuzlar kiralık
Ve ben,
Sol şeritte her gün yürek kazası yapıyorum.

Sana ithaf ettiğim cümlelerden
Önce kuleler inşa ediyor,
Sonra altına öfkemi yerleştirip o kuleleri yıkıyorum.
Cam fanuslarda beslediğim aşkların her biri
Kırılgan tabutların misafiri oluyor,
Yelpazelerinde şehvet sallandıran herkes
Tenimde orgazm tortuları bırakırken,
Yusuf güzelliği yüzünün nuruyla demleniyorum.

Ve diyorum ki;

Sesinin tınısıyla yaşayabilen ruhuma
Sessizliğinin cellâdını peydah etme!
Ki,
Yanağımda sakladığım güneş
Beyaz mendillere sarılıp solmasın!