Maltepe İstasyonu (1)

Maltepe İstasyonu
Tüm hikâyenin başlangıcı
Bir Tren Bileti
Bir Metin Özülkü şarkısı
Bir İclal Aydın şiiri
'Unutulmuş muydum
Alışıyor muydun'
------------------------------------------------------
Ben hiç unutmadım, hiç alışamadım oysa
Telefon hatlarında kaybolan ümitlerime inat
Ağırlaştırılmış düş(ünce) hapislerinde
Epilepsi nöbetlerimin çırpınışlarında
Yusuf'un kör kuyusunda aradım seni
Derin, susuz ve karanlık...

Bir resmin bile yoktu düşünü taze tutacak
Hiçbir cisim bırakmadın ki bana, senden yadigâr
Akmar pasajındaki parmak izlerini saymazsak tabi.
Kitap sayfalarında demlenen elinin kokusu
Her daim başıma vururdu Kadıköy'e inince.
Sahaflardan kitap alma alışkanlığım
Muhtemelen o günlerden kalmadır.

Boz aşklara gebe bu şehrin adalar manzarası
Gecede dolunay, düşlerde sen varken güzeldi.
Erkekleri yoz, sevdaları yosma şehrinin silüetinde
Hiç durmaksızın çarpan tek bir yürek vardı
Yirmi dört saat, aşk uğruna, senin uğruna
Hiç anlamadın değil mi, aptal kız.
Ya da anlatamadı bu lal çocuk

Maltepe İstasyonu'nda başladı tüm hikaye
Tasfiye sürecine girmiş umutlarıma
Haciz koyan vesvese memurlarından geriye
Bir tek bu solgun bilet kaldı elimde
Fatih ekspresi ? Pulman iki ? Numara on yedi
Yosun tutmuş bir atiye tek gidiş. Dönüş yok!

Geliyorum, elimde sarı güller
Göğüs kafesimde çığlık çığlığa bir sitem
Cebimde mor kadife bir şiirle.
Topladım tüm sigara izmaritlerini
Kaldırım taşlarının arasına sıkışmış
Bitmiş, atılmış ve unutulmuş...
Geliyorum, bilmediğim şehrine
Lila akasyalarla bahçeni süslemeye