Mavi

Sokakta çömelmiş
Eller dizlerinde
Renk renk mileler, dizilmiş
Haki toprağın üzerinde
Tüter çim kokusu
Akasyalar gözümde
Kıvrılır Çark Deresi
Akar sakin bedenime...
Kıyısına çizilmiş, yeşile çalar
Sesi kesik, gözleri patlak
Oturmuş yamacıma
Siğillerin prensi
Masallardan bitâp
Masallardan miskîn...
Islık çalar bir mavi kuş
Karnı turuncu, sesi keskin
Adını ben koydum
Gerçek değil
Eşsiz bir pastoral resim...

Kafam alabrus
Farkım yok kukladan,
Gülünç bir korkuluk
Çatılmış zayıf çıralardan...
Titrer kalbim
Ürkek bir düğme olur
Kanatlanır iliğinden
Gömleğim sırıtır
Seğirtmiş çarpık kemerimden....
Ardından karanlık gelir
Umarsız ve sakar
Gökten çöker üzerime
Kalkamaz da
Kara ayağını ümüğüme dayar...
Çile olur geceler
Başa gelip çekilen
Bir zindan bu, dibi yok
Battıkça derinleşen...
Ellerim kavuşur
Dirseklerim nasır
Mumun cılızdır ümidi
Durur, karşımdadır!
Gitmez mi bu karanlık
Üflesem üzerimden
Yaz mı gelir acaba
Çentik atıp beklesem!
Yanağım da hissettiğim
O ılık meltem
İşte kumsalda!
Ardımda neşeyle koşar gölgem!
Hiç bitmese zaman
O anda dondurabilsem,
Ahhh! tutupta tüm yolları
Bir tersine çevirebilsem...

23 Temmuz 2011