Melankolinin Melodisi

Ey hayat! Suçlusun,
bana bir gençlik borçlusun,
çocuktum yürüdüm paslı bir giyotin gibi olan daracık sokaklarında,
uçurumlar biriktirdim korkularımla
uçuk dudaklarımla,
umarsız bir gece, karanlıkta kalıp
platonik duygular beslerken güne
mevsimler gelip geçti
tutuştu tik taklayan zaman
başladı melankolinin melodisi
genç kalbim, ihtiyar ruhum,
tozpembe olmayan bu evrene
neye yarar yüreğinin ezgisi ?