Misafir

biliyorum su değince toprağıma açılacak karanlık
yahut biri daha eklenecek yalnızlığıma
yinede dünya değişmeyecek sevgimle
biliyorum ölüm gelip oturunca yanıma kırılacak terazinin kolu
yada biri daha gülümseyecek acılarıma
yinede bitiremeyeceğim yaşama isteğini içimde
ve sonra
geç kalacağım yarına
bugünden terfi edemeden
suratımda kırılmış bir güneş
aslı astarı olmayan bir huzur
mataraya doldurduğum mutlulukları içeceğim
oysa hiç gerek yoktu diyecek bir kadın ''seni seviyorum'' deyişime

biliyorum hava dokununca ateşime kalınlaşacak insanlığım
neyse zaman kalmadı cebimde
artık misafirim kalbimde bile
tanrı misafiri