Namlunun Ucunda..

Işıltısı kayboldu mu bir kez gözlerinin
Mağduru olur tüm yürekler bakışlarının
Hasret koktu mu dokunuşlar bir defa
Öksüz kalır kısırlaşan yarınların
Dürtükler depreşen hıçkırıklar
Aşk kuyruğunda geçer seni kemiren duyguların
Küflenmişse eğer aşkın safhaları
Pay vermez arsız korkuların
Misafiri olmuşsan sadece hayallerinin
Bir de gizemini yitirmişse ziyaretin
Nasibini almıştır süresi dolan, ihtiyatlı bakışlarının
İkilemde artık, ağlamaklı inanışlar
Taşınmasına izin vermeden, sokağa atılmışlar
İş birliğinde artık ihanet ve ayrılıklar
Her peron bir yıkkınlık, bir akıbet kusar
Açlığını çekmekteysen, gerçekten yaşamanın
Zayıf ellerden ise birden arayışlarının
Sancısı başlar bu defa hissetmeyen avuçlarının
İtibarın da kalmadıysa, yüreğine aldıklarının dokunuşunda
Terk edilişler bil ki artık namlunun ucunda...