Nayino-4

gördün mü nayino
yine boşaldı şehir
kuşları kim küstürdü
kim astı dallara ayrılıkları

ne kaldı gayrı geriye
dilimiz pür ateş
dudağımızda üşüyen dem

aldanma dışımızdan akan kalabalığa
koynumuza aldığımız kendi yalnızlığımızdır
seviştiğimiz ıssızlığımız

beklediğimiz kimdi
kimdi son durakta indirilmiş yolcu
menzil şaşırmış kurşun gibi
kulağımıza saplanan şu fısıltı
şu keskin rüzgar dinsin
söz vuruldu

eylül ört üstümüze nayino
sararsın ömür dediğimiz
tende can yoruldu...

25 eylül 2014