Olmayışına

yokluğunun zannedilmiş kalmışlığındayken
yaktım bir cigara daha seni
nikotin sarhoşluğumda çektim seni
ve bütün hücrelerini,
bütün sensizliğimi içime.
bir dakika daha yaklaştım sanki
beni hiçesayan aldırışsızlığına
adagio gibi yaklaştım
sessizce, dilemma bir kevkeb ile kaybolan benliğine
hani diyorum ki
birkerecik baksan bana
görsem elimde senin için tuttuğum kevkebi
ama yok...
sende bir inat,bin surat
görmezsin ki beni
kızsam sana,darılacağından korkarım
ve bırakırım kendimi topahane sırtlarına
soğuk sabaha inat
sererim yaz sıcaklığı esintini gölgeme
ve ağlamak gelir içimden.
şiir bırakırım pencerene her sabah
anlatmaya yüz tutuş aşkım ile süsleyerek kenarlarını
terimin çatlamaya hazır gevrekliğiyle
her güneş tepeye çıktığında
seni koklarım bedenime
bir nefes daha yaklaştım
çürümüş bedenin tuzlanmaya bile hazır değildir bilirim
sen öyle narin sen öyle yaşamak ve sevinç ortaklı
sen öylesine özlem yüklü
ve şiir yazılası edebinle uyurken
sana ulaşmak ahmaklık olurdu....