Ölüm

şimdi değil...
özlemlerim var,özlediklerim.
şimdi değil ölüm
bir dolu yazacağim mektup var
sinamaya gidecez annemle,
hep ucundaydı ya bir denk getiremedim seni seviyorum demeyi....
hiç balık tutmadım.
binmedim bisiklete
ninni söyleyeceğim daha
şimdi değil ....
ciğerlerime çekemedim hayatı
doymadım ki sevişmelere
acizlik sayıp göz yaşını ağlayamadım bile isyan edip,
gelmişe geçmişe küfretmedim ağız dolusu


tanıdım seni yirmiüçüm de
ozamanda zamansız ve adi
daha başlamadan hayata kanlı gözlerini diktin

eksik bıraktın bir yanımı...
oysa andım vardı hayatta herşeyi iki kere sevmeye

hayatın gerçeği bu alıştım sana derken
ikinci kez sırtımdan hancerledim ki
alışılmıyomuş sana
cocukluğumu, dağımı,gözlerimi, babamı çekip aldın benden
hesabı kapattık sandım seninle
meğer alacağın varmışı hala bende

aç bir kurt gibi saldın kanlı tırmaklarını etime
dedin olmadı daha yanmadın, kanamadın
doymadın..





daha değil be ölüm
var git işine...