Ölüm Değdi Emdiğin Süte Liya

eyyy tabutun gövdesinde yatan

Liya

bıkmadın mı nefesin kesilene kadar

siyah kuşların sesini dinlemekten

aklının ölüsüne

aşkı fısıldamaktan

yorulmadın mı Liya

gecenin ceninden düşüyor

parça parça kanlı günahlar

ellerinde paranoyak düşler

göğsünün sol cebinde

cümleleri doğruyor

sesini yiyen hüzün kökleri

ayaklarının altında ezildi

güneşe uyanan şiir

yüzünün kemiğinde

oturan şeytan

imzalıyor nefsini

ömrünün terazisine

kirpiklerinde büyüyor

yaslı saatler

bir yaprak düşse güneşin alnına

sızlatır kaderini

topallayan bir ahhhh

dağlar gözlerinin yeşilini

bitmez içinde göç eden zaman

içinde hiçlik

ararsın

bulamazsın umudunu

tutunamazsın öksüz çocuğun saçlarına

Liya

bu kaçıncı ölüm gözlerinin

sabır tarlasında 

kıvranıyorsun

ardından yakılan kandilin ışığında