Ömrümün Yepyeni Başlangıcı

İlkbaharımı soldurdum bir zalim elinde
Ondan sonrası hep güz, hep karakış.
Ayaz günler geçirdim temmuz güneşinde
Eylül yağmurları ıslattı yastığımı çoğu gece
Sabahlara çıkamadım, kaldım zifiride
Bahar gelmedi bir daha yüreğime.

Ümitler donmuştu...
Kalp soğuktu ve aşk uzaktı
Hiçbir dokunuş, hiçbir el tutuş çözemedi yüreğimin buzlarını
Taa ki, senin o güneş gözlerin
Üzerime değene kadar.
Hatırlamıyorum...
En son böyle hissedişim ne zamandı?
Ama bildiğim tek şey
Gülüşün yüreğimi ısıttı...

"Gel", sen ol ömrümün yepyeni başlangıcı.