Özlem Dolu Dünlere Olan Özlemlerimiz

Bilmeden düşmüştük kollarına aşkın,
Gençtik.
Yaşlanmayacakmış gibi özlüyorduk ya geleceği,
Bir çift göze sevdalanmak,
Titreyen dudakları öpmek,
Ne çok güç verirdi yarınlarımıza bunları düşlemek.

Hani bir bulutu kıskanmıştık ya,
Rüzgârla akıp gidişine takılmıştı yüreklerimiz,
Bulut mu olsak,
Yoksa rüzgâr mı derken yağmıştı yağmur,
Sarmaş dolaş olmuştuk ıslanmayı bekleyen bedenlerimizle,
Bahaneydi ya yağmur,
Aslında sarmaş dolaş olmayı çok özlemiştik.

Aşkı öğrendik acısıyla tatlısıyla,
Yaşadık, yaşlandık.
Yağmurun buluta muhtaç, bulutunsa rüzgâra,
Rüzgârınsa aşka,
Yani,
Sana ve bana, yani özlemle taşan yüreklerimize,
Nelere muhtaç olduğumuzu öğrendik.


Ne çok özlüyoruz yağmurları yağdıran o bulutları,
Ne çok özlüyoruz bulutları sürükleyen rüzgârları,
Ne çok özlüyoruz,
Özlemle dolup taşan dünlerimizi.


17.11.2012.İstanbul.