Özümsenen Aldanışlarda

yokluğunu yine boş şişelere hapsettim
gözlerim yine tavanda
ah bir bilseydin bi anlasaydın beni
bir duysaydın yüreğiminin türküsünü
yine de gözlerin boğar mıydı gecenin matemini
yine de devrilir miydim şişelere böle
bu kaçıncı bozgun bu kaçıncı mağlubiyet
tekrar mı hüzünden bozma anılara gömüleceğim
yoksa her yeni başta sana tekrar mı çalınacağım
nakaratım yitirilmiş bir şekilde
oysa ben yine gömüleceğim
sensizliğin karanlık mabedine
ama yok ama olmayacak
ne sen anlayacaksın beni böyle üryan gecelerde
ne geceler duyacak beni en umarsız anlarda
ne olacak sonum nereye gidecek
peki ya ben,ben ne olacağım
ben sana sır olup saklanacağım izbe bir köşeye
korkacak ve sanırım hep böyle kalacağım
bir korkak gibi yaşarken ya sonrası
sonrası koca bir yalan ve yalandan ibaret bir oyun
oyunun sonu masal
yalanlarla başlıyor bu masal
senle son buluyor
öyle gökten üç elma falan düşmüyor
dedim ya inanabileceğim bir yalan bu masal
ve ben yalanlardan bozma bir kalede
yaşıyorum son günümü son nefesimi
seni özümser gibi aldanışlarda...