Pervane

Rab'bin izni olmadıkça dönmezmiş dünya. Su akmaz nehirler kurur güneş batmazmış...
O' izin vermedikçe sevmezmiş gönül kul olamazmış..
Rabbine dönmeyen cenneti ümit edemezmiş...

Ki sen
Ki ben
Biz

Aşkı bilmeseydik buz tutar mıydı aşksız kalınca yüreğimiz...Üşür müydük?
Ayrılık gözyaşı olur muydu yürekte? Tende ateş gönül de sevda olmasa yaşanır mıydı?
Şu yalan dedikleri dünyada...

Ki;
Rabbin mabedinde secde ederken başımız...
Sevgiliye dua için açılır mıydı eller?
Vuslata
Muhabbete
Sevgiye

Ah kalp!
Saat misin sadece? Duruversen sevgisiz...
Rab ister miydi?
Kulu aç kalsın kulu aşksız kalsın...
Sevin demedi mi peygamberler ümmetine?
Şimdi avuçlarıma dökülen dua gözlerimdeki sitem, dilimdeki isim.
Kaderin şurası dediği köşede...

Ki sen
Ki ben
Biz

Kış ortasında açar mıydı böyle bahar gönlümüzde? Rab izin vermese...
Ah tenim! Yanma soğusun hücrelerini dağlayan kor...
Adem'in yasak elmasını yeme Havva'ya uyma...
Yer gök inleme, titreme, depremler dolusu yıkma hayallerimi...
Nuh'un gemisine sığınan sevdayı, kaç kez çiftleştireceksin?
Seller akarken, sular boğarken kaç kitap daha inecek?
İnsanlık kaç bin yıl daha günah gemisinde imkânsıza sürüklenecek...

Hamdık pişmedik pişmeden yandık
Bir mum alevinde pervaneyim hala dönmekteyim...
Ah! ölme gönlüm ölümsüz değilsin...
Sende beni, bende seni öldürme!

GÜLCENAZ