Pranga (oyalı Mendil)

//çevir yüzünü şimdi bana, gözlerinde ölmeye geldim//




bilirim
sensizlikle yokluğun aynı olduğunu
ve gitmelerin yamacına kurulan yalnızlığın
senin gölgelerin olduğunu bilirim


tüm aynalar kırıldı hasretinle
yüzümün yarısı şimdi eksik,
pranga vurulmuş özgürlük,
sensizlikle bir olsa gerek...


dağlarım yangın yeri,
sözlerim sürgün yedi yokluğunda
kıssadan hisse bir ömür biçti gidişinin izleri
ki;
şimdi gözlerim nasırlı bir duvar,
ellerimde yokluğunda kalma yaralar


düşler kuruyorum içinde gözlerini gördüğüm
sarı hüzünlere boyun eğmeden
içimde yangınlar biriktiriyorum


//eskimiş bir tiyatro sahnesinde unutulmaya yüz tutan eski bir oyunum şimdi, ayaz gecelerde//


bir volkan alevinde gizliyorum güneşi
ve sana olan şiirlerde,
yalnızlığa aldırış etmeden
aşkını oyalı bir mendilde saklıyorum


aşk sensizken hiç yakışmıyor tene
sensizlik düşüyor dalgın yüze
suskunluklarımın arasında yokluğun meze
aşkın adı hasret şimdi şiirlerde


sustukça siyah kafiyeli mısralar
her hece seni bana, beni sana yazar
türküler inler, yankılanır dağlar



yalnızlığıma dost karanlıklarda
sevgi ateş tanımaz derdin bana
peki neden yüreğim sensizken
hala " işgal " altında !