Rafet Nine

zamansızlığın küpeştesinden iner ansızın
tek yönlü yolunun dalgalı limanına
esintilerinde efsunlanır yeşiline doyamayan denizin
kazanım saysa da ender gülüşlerini
kıskacından kurtulamaz devingen dertlerinin

ipek peştamalının yalazından yakalanır
yiğidin yağızına
kaytan bıyık yüreğinin aynasında burulur
karalı yazgısı yaslanır şehitlik ocağına
seferi birlik yetimi üç yavrucak doğurur

kaçkın yıldızların tanıklığında gönderir sarıkamış'a
aynı gelmeyen kahır mektuplarını
kimsesizliğini basar bağrına
taş değil
kırgın dudak kıvrımlarına sıkışır sitem
kanar dudağı
şebnem yağar dolu gözlerinden
yaş değil

özlemini düşürür gelin çağının kızıl kınalarına
kabaralı çeyiz sandığında iç çeker
kadifeden yeleği
nefesini saklar yorgun avuçlarına
üşür elleri

suskun pınar çığlıkları düğümlenir boğazına
belinde taranmış yün yumağı
parmakları arasında döneleyen ağırşaklı eğircek
sabır dokur ilmek ilmek
oya tadında işler allı pullu çemberine yalnızlığını
sanrılı düşlerini asar düş gecelerine
seviyle okşar doğurgan umutlarını

hüzün gavsunundan bereket ayıklar bilgeliği
sayısız kirlenmişliği kaynatır kül durusunda
çam kütüğü teknesinde kötekle döver ertelenen
duygularını
karaçalılarda güle
merulcanlarda tada çevirir gönül kırıklarını
en saklı yaralarına merhem olur ısırgan
atma türküleri düğün evinde neşe
ağıtları yas evinde yaş figan

yaşam döngüsünün değişmeyen yoldaşı
bük değirmeni
bitimsiz özgürlüğe koşan sularla oynaşır
tutkulu bendi
akşamlarını öğütür dibeklerde
eleklerden geçirir uykusuzluğunu
katık yapar gün darısı ununa
el yordamıyla yoğurur gözlerinin nurunu
son gücük sekizinde bitkin düşer dizleri
küskün yüreği taşıyamaz yılların kamburunu

soluk mavi bakışının izinden yürür bilinmezliğe
çoğalır damağında bir banım günbatımı
kimseler umursamaz binlerce rengin sayısız ölümünü
sonsuzluğun derinine uçsa da doru atlı/dokuz kanatlı
güvercin
geride bırakır ağır aksak sevdaların
ağır yükünü



30 kasım 2007