Renklerin Raksı

mevsimi düşe benzeyen şehirleri tanıyordum daha öncelerinde,
kuşların tatil yaptığını anımsıyordum,
şiir vardı, kitaplar, rüzgar..
dağılmış saçlarınla yağmur yağarcasına sinmiştin bana,
kızıl saçların omzuna ağır gelirdi,
yinede dudaklarından öpmüştüm gülüşünü,
senin kıyılarında yüzerken..

durduğu gibi durmuyordu gövdende kalbin,
gidiyordun..
ve sevmek evrimleşip intihar etmek oluyordu,
durduramıyordum

biz sevgilim, doğmamış bir çocuğun mutluluğuyduk seninle,
unutulmaya bırakılmış anıların tozlu ta/rafı,
ıslanmış göz yaşlarının kirli ellerle silinişi,
sargı içine alınan hayallerin beyazı,
sisli bir gece yarısı bulutların ardındaki mavi,
biz sevgilim seninle, yaralanan kuşun sancısı,

sevgilim biz seninle;
Allah'a kul,
aşka ibadettik,

bittik!

Kerem Sümer