Rüveyda

(şiir ol Rüveyda) 

gül kurusu yangınların havarisi

adın gülle anılacak yağmalanmış kentlerde

Rüveyda!

t'ellerin ötesinde vurulan kuşlara

kan ağlar Beyrut

içini yangınla dolduran anaların çığlığı

söndürürken fecir ışıklarını

bir gülün seyrine dalarsın upuzun

kan kokulu vahşi bir gülün

١.

sana siyah masallardan uzun uzun bahsettim

kabul kimse salmayacak çıkrığını kuyuya

gözlerimin bulut nehrini yarmayacak kimse

yangınıma su taşıyan karınca olmayacak belli

anlatacağım yine boynuzlu geyiklerin ihtişamını

gebe kısrakların dört nala koşuşunu

iki serçe kuşunun aşk dilinden konuşmasını

anlatacağım köy çocuklarının parıltılı gözlerini

bir isyan çığlığı gibi

٢.

matem yangınlarını söndürür bakışların

ela akşamların mahmur kızıllığında

feveran eder damarda kanım

bir göçmen türküsünde boylu boyunca

ağlarsın Rüveyda köhne geçmişinin ardından

ağlarsın yırtık papuçlu çocukluğuna

ah Rüveyda!

gölgesiz bozkırlarda büyüdü kavruk bedenim

saçlarını denize uzatan peri masalı aşklarını

esmer yağmurların serinliğinde anlatırım sana

kınından çıkaracağım yasak bildiriler

yol olur umudumuza

hüznümüz kardeş olur mutlak sevince

٣.

ah Rüveyda!

kundaklanmış evlerin ahından yükselen duman

içine düşer olur olmaz zamanlarda bilirim

uzaklara bakmaktan yorgun düşen gözlerini

merhamet kokulu ellerini mahrum etmezsin

adın gülle anılacak yağmalanmış kentlerde

siyah masalların vaveylası yan(g)ındır

kalbini karanlıktan uzak tut

her rüya hayra çıkmaz Rüveyda

bir urgan sal kuyuya

Yusuf düşsün yorgun bahtına

~~adın gülle anılacak Rüveyda~~

28. 08. 2019