Rüzgar

Artık esmesin başka rüzgâr,
Yoruldum savrulan bir kâğıt parçası olmaktan,
Poyraz esti kurudum, kasırgalarda savruldum,
Hep umut beklediğim rüzgârlar tarafından vuruldum,
Yeter, pes demiyorum ama gerçekten yeter,

Hortumlarda dönmekten yoruldum
İhanet tozlarını taşıyan tayfunlardan usandım
Ne olur esmesin artık yalan rüzgârları

Son bir esinti geldi atmosferime
Nefes aldıkça doluyordu ciğerlerime
İşleniyordu ince ince her bir zerreme
Güzel günler temeli atıyordu ömrüme

Yeni uçmayı öğrenen kuşlar gibi çırpınıyordu kalbim,
İlk defa âşık oluyor gibiydim,
Heyecanlıydım ve bir o kadar da cesaretsizdim
Hep acaba... Sorusu tırmalıyordu içimi.

Yine de ümitliydim ve yine de sevinçliydim bu rüzgârdan
Esintisinde süzülen bir serçe gibi,
Sana bağlanmış özgürlüğe giden uçurtmalar gibi,
Seninle beraber düşen yağmur damlaları gibi,
Sırtını okşadığın toprak ana gibi,
Melteme vurulmuş bir deli misali bekliyordum seni
Ardına kadar açıldı gönül kapıları, gir içeri,
Hoş geldin evine hırçın rüzgâr, yorulmuşsundur,
Aşk şerbeti getirsem içer misin?