Sağır Oldum Gidişine

Düşüme girdin soğuttun yüreğimi
İçindeydim yorganımın ve basımı koyduğum yastığa sinmişti kokun
Nasıl gidebilirdin ki...
Rüyaların içinden, gerçekleri ayıklayacak kadar vaktim olmamıştı hiç
Sesimi duyuracak kadar soluklanamadan bitti sanmıştım her şeyi
Nasıl gidebilirdin ki...
Yalnızlığıma kapaklanmış yaralarım vardı değişen zamanlarda
Kabukları paralanmış ya da acımasızca soyulmuş her birinin
Nasıl gidebilirdin ki...
Beklemeye takatimin tükendiği noktada,
Sonsuzluk çizgisini hedef bilip durmadan koşmuştum
Nefeslerimin uğultusunu dinlemiştim suskunluklarının izinde,
Sen nasıl gidebilirdin ki...

Takvimlerden konuştuğun zamanları
Suskunluğuna rağmen yok saymıştım
Ve usulca dayamıştım kalbimi başucuna
Hiç yokken var gibiydi ruhun,
Ya da olmamışken gizlenmişti, sinsice geçmişime
Terkedilmiş benken nasıl oldu ayrılık
Sen nasıl gidebilirdin ki...

İstanbul'da gizlenmiş bir hayal ülkesiymiş aşkımız
Bulutlara, karanlığı perdelemiş rüyamız
Bir damla güneş ışığına yasaklanmış yaşlı gözlerimiz
Varlığın bir siluet ki, sen nasıl gidebilirdin...
Ağlar örülmüş yıllarıma, kafeste tutsak bir hikâyeydin sen
Kilitlerine dokunamazdı ellerim, canım yanardı.
Gölge oyunuymuş senin ki, gölgemdeki senden habersizdim...

Yıllanmış öykülerin, yıpranmış kahramanlarıydık biz
Zamanı silip sana dön diyemezdim...
Şimdi iki elim arasında sıkıca tuttum yüreğini
Parmaklarıma yükledim anıları, yaşanmışlıkları
Her güne yeni başlangıçları ekledim, sadece geceyeydi
Küsmelerim'
Gülüşlerindeki eksik seni, bendeki senle birleştiremedim
Umutsuzca, olmayan seni hep ama hep bekledim...