Samanyolu

Ben samanyolu ol demedim ki sana;
Baktığımın her parçası sana ait olan,
Gökyüzünü baştan sona sarmışlığınla,
Gel diyorsun sanki çok uzaklarda...

Hem hani geceleri benle olacaktın;
Maviyi, yeşili, kırmızıyı ve aşkı,
Gülüşünle sunacaktın sevgili,
Gözlerinin takılı kaldığı samanyolunda;
Sevişircesine o diyarda,
Birşeltmeyecek miydi gözlerimizin ışığı...

Bak ellerim nasılda açılı,
Semaya dokunan yüreğim gibi,
Çığlıklar atar, tüm sessiz karanlıklarda;
Özledim demek yetmez ki sevgili...
Samanyolu hasret yolu olmuşken böyle...