Sana Yaşıyorum...

Saçlarıma dökülürken gecenin eli
Yayın ucuna siner usulünce melankoli
Ay ve ateş birde keman sesi
İtaatsiz geri döner yıldızların alevi
Yönsüz yalnızlıkların adı olur ?sevgi-

O vakittir ki...

Yazılır birkaç varidatın satırı
Dudaklarımda toplanır kızıl sızı
Kadehte debisi şaşmış alkol
Hoyratça boğazımı okşayan sancı

Yandıkça yanar için için okuduğun menkıbem
-Boş dönen kalbim -
Su taşımaz değirmen
Sana çevrilmez kıblem

Ve zaman düşer eksik basılan notalarda
Daha çok hüznün karanlık elbisesini giyerken
-Bir başka düş- olur
Peşi sıra karşımda anlatır
Beni, bana yabancı eder durur

Gülerim mimiklerinde kırılırken sevecen
Bir anne gibi avuçlar yanaklarımı
Benim olamadığın kadar seninim der her yolcu edilen

Çakı keskinliğinde saplanır acı
Sarar kanayan parmakları
İçli içli çeker içini gözlerinden dışarı
Bir kere daha, bin kere belki de
Nedenlerin peşinden aralar niçinlerin ahı
Kaç kere daha kaç kere eder bilinmez günahı

O vakittir ki...

Umut geçenlerin ardından gider gölge gibi
Koparılan papatya yapraklarında kalan
Belkide bir sibel damlasında ilk baharın asılışı
Yerle gök arasında yalpalayan

Bu yüzden uyuyan düşlerimin ıslaktır yastığı
Suretini gözlerimde uyuttuğum
Sarhoşluğumda ismin kalır yazılı
Ne zaman ödünç versem kanatlarımı
Hep kırık getirdiler aşkımı

Kimse sormasın artık...
Hiç kimse...
Yalnızlığıma yüzük taktım
Şeytanla sevişmelerim bundan her gece

Kimse sormasın artık...
Hiç kimse...