Sanrılarındaki Kabuslarına İsim Ararken

en güzeli sen hiç konuşma
aşkın edasından anlayacak kadar
büyümedin mi hala

sabit bir aşka
dikiz aynasından bakan sürücü gibiyim
bizlerden öteye gidemeyen
yolların küçük kader arkadaşlarından biri...
kalın geniş cüssesine
vuran gölge oyunlarından
saklanıp otostop gönüllere
avunacak ışık süzmeleri
tenimi kesercesine
uzanıp sırt üstü
gözlerimde yıldız düşlemek gibidir...
sahipsizliğin en doruk boşluğunda
sırıl- sıklam seferi
kervanlardan geçen
bakışlar altında hayıflanmak
insan üstü bir güç ile
sığınır
kalbinin en gevreksi hali
dudaklarında ki soğuk çatlaklarıyla...
bir fısıltı duyup
mırıldanmaktır bilmediğin şarkıları
sanki hep aşık-ı bahtiyar
sanrılarında ki kabuslarına
isimler ararken...

M.d