Şarap Gibi

Paslı bir tenekeden
yüzüne cılız cılız vuran
ince bir ceketin içinde titreyen şarapçının
Loş köşesinde yanan o son dumanı tüten ateş gibisin artık...

Kirli yüzüne sabah güneşi vuran
Ve gözleri kısık kısık bakan
İzbe bir duvar dibinde uyanan şarapçının
Boş şişesinde kalan o son damlasını yuttuğu şarap gibisin artık...

Paslı bir tenekede yanan o ateşin etrafında toplanmış
Üç beş şarapçı muhabbetine mevzudan öte değil artık adın
Ay tükürüğü piç gölgeler akıyor duvarlardan yapış yapış
Kafalar iyileştikçe ortada oynayan hayalden de silik kadınsın artık...

Şarap gibisin artık
Dikilmiş bir şişede ağız kenarlarından akan...
Ay gibisin artık
Düşmüş de dinmiş
sabaha kadar o koy senin bu koy benim
sularda yanan...

İzbe duvar diplerinde
Dibi kalmış kirli şişelerde
Sarhoş şiirlerde içilen şarap gibisin artık...