Sebebi Yok

Sebebi yok..
Yalnız var olasın diye yaşattım seni..
Ucu bucağı olmayan hikayelere iki gülme efektinden ötesi değildik..
Belki okadarda büyük değildin ya gözlerde
Zihnimin beyaz perdesinde bir hikaye altı üstü,
Kusursuzdun..
Çünkü kusursuz olmanı planlayan bendim..
Ağır aksak çıktığın her adımda, her göze derman nefes alışta,
Beynime az daha yakın bedenime bir okadar yabancılaşmanı izledim..
Göz ucuma düşen her solukta,
Her kaçışta, üstüme abanan her karanlıkta,
Seni kurtarıcım addetmem,
Seninde rolüne hazır bir aktör edasıyla çevremde arzı endam etmen
Kurulu düzen değildi elbet..
Ellerimle karaladım benliğini..
Sebebi yok..
Yalnız var olasın diye yaşattım seni..

Yürüdüğüm her sokakta, karşıma çıkan silüetin ve her eksik hikayemin bitimi göz rengin kader de değildi elbet..
bilirsin;
Kaderede inanmam esasında..
Bazen kaçmak için gözlerinden inanmış numarası yaparım komik durur
Şimdilerde
Varlığın düşlere, yokluğun acıya gebe..
Sebebi yok..
Yalnız var olasın diye yaşattım seni..

Yokluğunda çok kitap okudum diyemem
Sıkılırım ben çabuk bitmeyen hikayelerden
Başı sonu bellidir ya genelde
Yokluğunda çok uyudum esasında
Yanlış anlama!
rüyama gelesin diye değil
Sebebi yok..
Yalnız var olasın diye yaşattım seni..

Hakkında pek fazla konuşmuyorum denilebilir
Bazen argoya kaçan birkaç cümle dışında
Konuşursam ağlamam
Konuşursam ağlarım sanma
Aklıma gelen bir ayrıntı olmayışından hep bu suskunluğum
Gördüğün gibi işte..
Git gide uzaklaşıyor gölgen tenimden..
Sebebi yok..
Yalnız var olasın diye yaşattım seni..

Artık öğrendinmi bilmiyorum
Soğuk havada ısınmanın nasıl meret birşey olduğunu
Burnunun ucuna kadar üşürmü insan
Ellerim, ayaklarım, dudaklarım..
Belki en çokta ruhum.
Evet.. ruhum üşüyor bu aralar..
Açıyorum iyisinden bir şarap
İçmeyide pek beceremem bilirsin
Şimdi belki oturur ardından birkaç cümle kurarım kim bilir..
O gün gittiğinde gözden kaybolana dek seni nasıl izlediğimi, Canım yanarken daha daha..
Hatta daha da fazla nasıl gülümseyen gözlerle seni gönderdiğimi, aşkı, acıyı, sevmeyi, hala çok bilmesemde cahilce sevişmeyi, gözlerini, gözlerinden ne denli çekindiğimi,
ismimizin geçtiği cümleleri, özneleri, yüklemleri...
belki...
Sussam kıyamet, konuşsam zul yani..
Sebebi yok..
Yalnız var olasın diye yaşattım seni..