Sen

yokluğun teneşir sedasında arınmak cenupluktan
arş dolanır başıma alıcı kuşlar öter
sus zindanlarında prangalarım beni zehirler
yedi renk böğürtlen ağacı sırtımda
ağzımda ödeneğine pay akçeler
zihin kıvrımlarımda hep sen
tek celse sensiz geçmez

şehrimden hiç bir binek geçemez ben kötürüm sokaklarında dilenci

yokluk damarlarımda irin boşaları
açlık beklentilerimde bir yudum ekmekte sen

zelul ıramalarımda son misafirim
ağız payemde azrail öper
soluğu ensemde tütün kolonyası
kokusunu burnum hissetmez

kapı zilimde örtülü zaman
sen değsen
kapım kitlenmez

sorgu melaykelerim seni sorar
son arzumda yangın vebalim
sen...

donanır zehri zıkkım kursağıma
abanır kimsesizlik üzerime
gebe kalır ölümüne susuzluk
ah
benden ıramalarımı bir görsen..

not= ey sevgili çare ırmağında son dileğime şişe içinde not ekledim..kırmadan oku..soldurmamak vardı bu naçiz bedeni, sana bulamak vardı....sen yoksun ,ben yoksul ....seni seviyorum bunu bil