Sen Hep Yağmurla Gelen

Sen, evet sen,

Hep yağmurla gelen!

Yağmur damlaları süzülürken

Yanaklarında ağır ağır

O damlalara özendim desem

Biraz da ben gezdirsem

Ellerimi ve dudaklarımı

O ıslak yanaklarında...

Bir buse de ben kondursam

Bir damla aşk eklesem

O gül dudaklarına.

Bakma öyle etrafına!

Sensin, evet sen!

Sensin bu sözlerimin muhatabı,

Eksik kalmış cümlelerimin

Gizli öznesisin sen.

Sensin, evet sen,

Hep yağmurla gelen!

Ağlaşan şu sulu göz bulutlara

Bir de yüreğimdeki

Hüzünlerime inat

Sen hep gülsen...

Gülümsemenle avunsam

O gülen deniz gözlerine dalıp

Kamp kursam gözbebeklerinde

Ne zaman kaybetsem kendimi

Hep gözbebeklerinde bulsam...

Sen, evet sen,

Hep yağmurla gelen!

Ama her seferinde tutamayıp

Elimden kayıp giden...

Bak! Yine yağmur yağıyor!

Yine bir sürpriz yapsan da

Çıkagelsen yanıma, bir anda

Sen, evet sen,

Hep yağmurla gelen!

Yine...

Yine yağmurla gelsen

Son kez yağmurla gelsen,

Ama, ama hiç gitmesen...

-

Fon: Ömer Faruk Tekbilek - Belalım