Seni Aldattım

Kanatlarındaydı umutlarım martının
Vuruldu bir çift kurşunla
Tam... Tamda yüreğinden...
Düştü...
Düştü...
Tam oraya ayaklarının dibine
Son bir nefes dudağında

Griydi gökyüzü ağlıyordu
İki hece dilinde
Anılarını sakladı
Üstüne çok özel yazıldı
Sevdaya dair ne varsa içinde
Silindi

Bu uğur böceği de nerden çıktı şimdi
Bitmişti oysa
Gidiyordu oysa...

Hayat öpücüğü yaralarıma
Sevgiyle bakan gözler yemin bozduran
Masmavi ufuklara yelken açtıran
Kelimeler belki ruhu okşayan
Sana affet bile diyemiyorum
Üzgünüm...
Seni aldattım bidenem

Ellerinde yıldızlar vardı
Tuttu saçlarıma taktı
Sızı kalmıştı boynumda
Sevilmenin hazzını hatırlattı
Çaldı yüreğimi yardı bağrımı
Yumağın başlangıcındaki ipti

Sıfırdan başlamak lazım bazen
Cesaret etmek aşka
Sil baştan maviye

Üzgünüm seni aldattım
Seni aldattım bidenem
S e n i n l e...

12 Mayıs 2008
05.30