Seni Kimler Üşüttü Züleyha

Sus Züleyha!

Ağlama!
Sen elleri bahar kokan
Yüreğinde gonca gülüşler saklı
Kahve gözlerinle
Erzurum garında...
İçimi ısıtmaktayken
Sakın ağlama!

Sana gitme dedim
Bilmediğin yürekler seni taşıyamaz dedim
Kal dedim ellerimin yaralarını sen sar istedim
Hepsini sen açmıştın
Sen sarmalıydın...

Görüyorum
Ayaz bırakmışlar avuçlarına
Sözcüklerin nasıl da yaralı
Her şiir dudaklarını keserken
Aşkını satmışlar
Senden aşk dileyenler...

Anlayacaksın demiştim sana
Yıllar geçtikten sonra
Yüzünü ötelere çevirme demiştim
Yanıbaşına beni al
Ve yıllan ruhumda
Demiştim!

Dinlemedin Züleyha,
Hiç istemedin
Başın göğe ersin şimdi
Çok incittin sana koşan yüreğimi...


dipnotlarını görenler bile utandı yaptığından Züleyha!