Sensiz İstanbul

İstanbul'un maneviyatı büyük
Burada doğdum büyüdüm.
Güzelliğiyle büyülerdi beni hep.
Her sabah eşsiz güneşine doyardım

Gittiğin gün kayboldu gözümde,
Kız kulesi kaldı öksüz
Denizi hep dalgalandı şiddetle,
Güneş vardı ama kapkaraydı gökyüzü,

Sensiz İstanbul küçülmüştü bende,
İstanbul, İstanbulluğunu yitirmişti sanki,
Şiirleri bile yoksundu, garipti sensiz.
Ne zaman döndün o zaman oldu eski İstanbul