Sensiz Rüyaya Daldım

Kara bir hançer saplı bu perişan yüreğe
Halbuki bir zamanlar pespembeydi bulutlar
Hangi gamı yüklesem çıkacak bir dileğe
Kaf dağı arkasından göz kırparken umutlar


Gülmek yasak yüzüme uzaktan bakar güneş
Karanlığa gömülür sensizlikte her yanım
Hayat denen bu yolda kimse olmaz ruha eş
Nefes bile alamam yandıkça yanar canım


Mutsuzluğun dibine düştü yine düşlerim
Doğmayan sabahlara geceden hasret kaldım
Güllere uzanamam kanar durur ellerim
Hayalin perde perde sensiz rüyaya daldım


Gecenin ayazında canımın feri söner
Ellerim buz tutuyor aşkınla yanar yürek
Sensiz geçen her anım gün karasına döner
Ruhuma toprak atar hasret denilen kürek


05 Şubat 2014