Sensizliğin Sessizliğinde Uykuya Dalıyorum

Gecenin aşk duvarı, içime dokun!
Düşsel kapımdan korkusuzca gir!
Gece!Kepenklerini üstüme kapa!
Gözlerime ak aşkınla, nurlu uykum...

Gülümse benim için
Gözümü yumdukça
Geçmişi zamana sarkıp uzattıkça
Uykumun dengesinde gövdem yüzdükçe
Boşalt suyunu aşkınla, gizemli kuyum...

Uyumakla
Uyumamak arası ,dolanıp duran
O boşlukta usuma oturup kalan!
Özlemlerle karmaşık
Bu ,iki kişilk yolculuk!..
Gir süzülerek,yavaş
Soluğunu tut,dolaş

Sessizlik, su gibi ince akarken
Bir salın üstünde olalım akıntının
Açılıp gidelim maviliklere doğru!..
Yasakları çiğneyelim
Alnımıza yazılmış ,düşlerde!

Alıştım be yüreğim
Birazdan gün doğacak
Sessizliğe bir ruh gibi görüntüm inecek
Bir ayrılış, belkide bölünüş...
Geceyi dinleyeceğim tekrar tekrar
Bende ki sana özlemle

Gecelerim;
Rolünü öyle bir öğretti ki zamana
Gözlerime fırtınayı yaşattı sabahlara
Ayırdı ikiye kendi bildiği yerden
Dudaktan kalbe döktü gözyaşlarıma