Ses/siz Olmalıyım Aşka

-I-

çelişkili baharlarımı asıyorum önce
yaza/bildiğim kadar
bir adım geriden başlamalı diyor içimdeki aralık
kış olsun yazım
kışkırtmadan soğukluğu
daha bir sevebilmeli
sarılmalı delice
akıl işi olmadan aşk

dilimin sürgününden beri
tedirgin ayalarım
parmak uçlarım yanarken
ki gecenin kurşun yarılarını tutan
eşkıya yanım da dökülür tel tel



-II-

ses/siz olmalıyım
geçerken ölü aşk şarkısın içinden
tozu ruhuma dökülmeden
d/evleri uyandırmadan
cüce sokaklarından geçmeli yüreğine
dev adımlarımla

gözyaşı umuda azık olunca değil
bekleyişime yığdığın çiçekli yollardan geliyorum sana



-III-

zaten yancısı da yok sakisi de bu masanın
gece bir durak vakit sadece
bir sen birde benden kalabalık
aşka açılan kapı eşiğinde
gece ayaz bir çığlık sadece
bir sen birde benden sessizce
mecal düşler meyhanesinde


şimdi senin yüreğinde
sevinç yağmurları zamanı
bende ç/öl yangınları sensiz
bir damla at beni yüreğine
ki seni yanaklarımın kızardığı
gün bitimi şarkıları gibi dinlerken
dalıp gideyim ufkuna

ve gül bakışlım
elden ayaktan düşene kadar
ıslansın gül kurusu dudaklarımız ki
kaçırmadan gözlerimizi
ölmeden yetim yüreklerimiz
sende son olsun aşkın ilki



-IV-

mütevazi aşkhanende
müptela talibim
destursuz
düstursuz
ve kanımca deli
ve hırçın umarsızca
ama sessiz
çığlıklı kasırgalar gibi
su gibi
nimet gibi
ve Allah şahit ilk gibi
seviyorum seni
gül yanaklı yüreğinle
gül kokulu teninle
ve gülen gözlerinle
seviyorum seni



Nar-ı Beyza
yirmisekiznisanikibinonüç