Sessizliğe Doku

Gazel döküyor Ihlamur'da rüzgar
Muhtemel bir insan sızısına
Şairliğimi okşarsan bir cin çıkabilir içimden
Ne dilesen yalan


Huzursuz belki ama mutlu olmayı yine de
Eksik etmedim hiç etekliğimden
Bir dağ tutuşunca içimde
Gür taşlara bunca değinen
Sessizliğe dokun


Bir çökelti gemidir o çünkü
;
Vurulmuş dengesinden
Yürümez elbet yüzer lakin yine de
Atlarım gelir ırmak boyu peşimden


Cesetim böyle güzeldir işte