Sessizlik Kilitleri

Sen korkmayasın diye
Gözlerimi kapattım
Uyumuş gibi yapıyorum..

Oysa ki,
Damarlarında taşıdığı bulanık kan ile
Kendi cesedini yok edebilme cüretine sahip ruhum
Kalbime tapınan kelebeklerin renklerinde boyayabilecekken hayatı
Vazgeçmişti ölümün saçlarını örmekten

...

Dinle
Senin için bu kafir nağmeler!

Ay'ımı senin için salıverdim gökyüzüne
Yakasına yıldızlar iliştirdiğim karanlığı senin için ehilleştirdim bu gece
Gel,
Gecemin aşk desenli perdelerini arala
Ve bak
Kıymık batmış sabahlarımın gözbebeklerine

Lacivert büyüler yerleştirdiğim labirentimin
Issızlığında yıkanan masumiyete aldırış etme
Sadakati kül eden mum ışığıyla ilerle
Ağzı bozuk kabilelerimin arasından

Gördüğün cehennem
Sağ yanımın soğuk ütopyasından başka bir şey değil
İliklerinde nefretle doğan her çocuğu
Koşulsun seven zebaniler çiziyor isli tuvallere
Zaman biçilmemiş ketum ömürlerini

...

Ben doğdum
Şubat yaratıldı en şiddetlisinden..

Daha konuşmayı bilmeden öğretildi ihanetin zemheri dili
Gözlerimin kıyılarında sürüklenen kabusların eşiğinde büyüdüm sonra
Sevdiğim her insanın ömründen geçerken
Sol yanımın arzularını döktüm adım aralarımdaki boşluklara
İçimdeki çocuğun rüyalarının solmasını görmezden geldim her saat başı
Geçmiş ve gelecek gel-gitlerinde

Bana ateşimi bağışlayan eflatun tenli meleğe son teşekkürdür bu!

Zencefil kokusu örterken şimdi içimde çürüyen yalanların gerçeğini
Lirik ayinlerde ağlasın tüm palyaçolar
Parmak uçlarımda taşıdığım zehirle
Yok ettiğim insanların kabrinde
Baykuşların dilinde sahte dualar pelesenk olsun
Ebcet hesabıyla sevdiğim Tanrı öperken şah damarımın çeperini

Şapkamdan çıkan sessizliğe bağışlayıp veda notalarımı
Son bir nefesle tıslıyorum zamanın şefkat yoksunu yüzüne

Abrakadabra!