Sevdamın Tek Muhbiri Mayıs Ayları

Ah kozlumun eşiği tren rayları.
Çocukluğumun peşine takıldığı kara vagonları.
Liseli sevdalarımdan hatırladığım,
Hülyalı sokak...
Ah kozlumun yamuk yumuk duvarları.
Acemice yazı yazdığım kırmızı boyları.
Gençliğimin serseriliğinden hatırladığım,
Bekçi düdükleri
Ve aşkımın tek muhbiri mayıs ayları...

Ey bağrımda hançer gibi taşıdığım...
Sende bitiyor kozlunun sokakları.
Kırmızı karanfil soruyorum çiçekçilerden.
Rüzgar tedirgin esiyor,
Üşüyor elim ayağım,
Sevdam sensiz üşüyor...

Utanır olmuş martılar kanatlarından,
Deniz utanır olmuş.
Ben çıkıyormuşum artık balıkçı ağlarından...
Hırpalanmış ve yorgun yüreğimi,
Ellerine bırakmışım bu yüzden,
Ellerin utanır olmuş...

Biliyorsun,
Bu kentte kelle koltuk da yaşanır.
Ve tüm vedalar ölüme ayarlıdır.
Ve ben kavgalara kurulmuşum biliyorsun.
Dal olmuşum, kök salmışım belaya,
Nezaretlere koyulmuşum yeniden.
Korkmuşum ağlamaktan ve gülmekten...

Ey bağrımda hançer gibi taşıdığım...
Sende başlıyor kozlunun sokakları.
Kırmızı karanfil soruyorum çiçekçilerden.
Rüzgar tedirgin esiyor,
Korkuyorum yüreğimden,
Yüreğim benden korkuyor...

Ah kozlumun eşiği tren rayları.
Çocukluğumun peşine takıldığı kara vagonları.
Liseli sevdalarımdan hatırladığım,
Hülyalı sokak...
Ah kozlumun yamuk yumuk duvarları.
Acemice yazı yazdığım kırmızı boyları.
Gençliğimin serseriliğinden hatırladığım,
Bekçi düdükleri
Ve sevdamın tek muhbiri mayıs ayları...