Sevgiliye

Kan kusuyorum her kelimemde
Yokluğunun verdiği acıya küfürler ederek
Çıkıyorum kapıdan
Yığılıp kalıyorum bir köşe başında.
Yağmurun hırpalamasına izin verip
Yine hayaline sarılıyorum sevgili...
Bambaşka bir dünyada
Bambaşka isimlerle anıyorum şimdi seni.
Adına, siluetine yasaklar getirilmiş sanki.
Düşüncelerime mühürler vurulmuş
Nefesim kesilmiş kirli ellerle.
Boğulmuşum özgürlük mahzeninde
Ne özgürlük ama
Binlerce kişinin kirletildiği bu şehirde
Bilmediğim bir kimlikle dolaşıyorum bende
Ben miyim bu yıkılmış beden?
Yoksa senin ruhun mu içimdeki hala?
Sol göğsümü hissetmiyorum sevgili
Ruhumu hissetmiyorum bu kaldırımda...