Şiire Bekçi Aranıyor

gözü kör değil mutluluktandandır
yanınca alev kızılı aşk
öpüşüp mavi serinlikle
girmiştir bir lirik şiire



gözlerim meraklı

ipir ipir kahverengi
iki açık kapı haliçte

İstanbul kalabalığı bir kent insanlık
bir kent işsizlik bir kent dolusu çıkmaz
bütün göçler girer içime
yorulur
şairliğim

en ağırı aşk yüküm
kurşun gibi şiirim
niçin el vermediniz
dünlerim size küsüm

anımsamak
ve unutmak bir an kadar kısadır
bir göz kırpımı uyumayagör
sonrası bu nasıl İstanbul...

andır
birden bire kaybolur gün
bilemezsin hangi dağda kaybolduğunu Şirin'in
hangi kentin çölünde kurur Leylalarımız

üç ses
bir'den bire girer
bir 'den' siz bir 'den'
iki bir arasında oluşan o diken
kaç yaraya batar
sızısıdır kaç bir olmanın


her ses bir gündür
hece ay,
sözcüklerden oluşur yıl
cümle geçmişinle
elli altı sözcük değil misin şair


Van şekeri kadar katı
kavganda çelik bir ettin

zamanın
zifiri çayında
içinde nice sözcük
eriyip gittin !
ömrüm !

ayna istemezmiş ruhlar
gereksizdir kana tarak
İslambollu bir kalabalık
öz oğlunu yer
içini kanatarak

birden bire söz ölür
yani yüreğin şair...
deyim yerinde olsun
şair aşklarla ölür

bir bekçi aranır yeniden şiire
sonrası İstanbul....