Şimdi Ateşim

Senin yokluğunda sinsi sinsi yanmaktayım.
Yandıkça daha da derinleşiyor içimdeki yaralarım
Ve yavaş yavaş kokusu çıkıyor sensizliğin,
Alevlerin içinde dumanlara karışıyorum mevsimlerce
Sonrasın da hüzün dolu bir bulut oluyorum kendimce...

Şimdi viraneyim!
Kundaktan yeni çıkmış gibi, yanık köşe bucağım
Biliyorum ki sönmez içimdeki sinsi yangınım
Daha çok kapılar eşiğinde yanan ben olacağım
Dillenen her bir kelime, rehin alır yüreğimi
Senin yüreğinde vermek isterim son nefesimi

Şimdi yağmurum!
Terk edip bulutları heyecanla öpüşüyorum toprakla
Toprağın sinesinde vuslat kokusu olup yayılıyorum havaya
Kimi zaman nazlı çarpıyorum, çoğu zamanda hırsla
Her damlam merhem olurmuşçasına, ürkütüyor ateşi
Ve bu durumdan biliyorum ateşte bihayli şikâyetçi

Şimdi aşkım!
Bırakıp geriye tüm ihanetleri yeni bir yüreğe taşındım
Parça parça dağılıp her hücresine adımı yazdırmak için.
Bu son olacak, bundan böyle başka yürekte atmayacağım
Artık avlularda, sokak aralarında göremeyeceksiniz beni
Her nefes aldıkça, aşkımın sevdalı yüreğinde yaşayacağım


ŞİİRBAZ