Son

Bir var bir yokla başlıyoruz yine.
Masal misali bir aşk.
Öyle mutlu bitmeyen türk filmleri gibi.
kadın ölür Adam kahreder.
yada adam ihanet eder kadın bin defa ölür.
biri çekip gider,

diğeri boynu bükük kalır.

ihanet eden haklı, edilen suçlanır.
Sonra kocaman Bir yazıyla,
_____SON Yazar.

Öyle mutsuz biten Bir filim.
Sonu hüzün, sonu hüsran.

Tekrarı defalarca oynayıp,

Defalarca kahrolan Sonlar.
Mutlulukla, hayalle, umutla kurulan,
Sonu mutsuz biten Aşklar.
Hep böyle oluşur bitişlerin sonu.
kalpler yara bere içinde,
Her gün kan ağlar ama kimse görmez.
ya da görmek istemez.
umursuzca, tutumsuzca, yüzsüzce,
yine her gün her gün hançerler,
acımaz kimse,

ask acısı çeken birine Acımaz.

Belki de biz sevmeyi beceremeyenlerdeniz.
Aşkı kalbimizde saklamayı, bilemeyenlerdeniz.
öğrenmeliyiz kalbimize kilit takmayı.
Sevmemeli yada sevince söylememeliyiz.
Acılara kapılan yüreğimiz,
Defalarca yaralanmaya alışık sanki.
Her defasında darbe vurmalarına,
müsaade ediyoruz.
Biz kendimize bile bile işkence ediyor,
Belki de mutsuz sonları hak ediyoruz.

Her bitişimizde yeniden doğuyor,
Ve tekrar öldűrmelerine müsaade ediyoruz.
Acıyı kendimiz üstleniyor,
Kırılmasınlar üzülmesinler diye,
dilimizi lal gönlümüzü idam ediyoruz.
Seven biz sevgimizin katiliyse onlar oluyor.
Ve yine onlar mutlu,
biz mutsuzluğa mahkum ediliyoruz.
sevenin sevilmeyeceğini bile bile,
çok sevmekten vaz geçemiyoruz.
biz sevdiğimiz zaman,

Tüm benliğimizle seviyor.

hak etmeyenlere değer veriyoruz.
Türk filmlerimde ki gibi işte,
Siyah beyaz Aşklar.
siyahı gece,

beyazı kefen.

umutla Mutlu baslar,
Yaşarken ölüme mahkum edilerek,

SON Bulur.

Hayat bir filim değil,
Sevenin kıymetini bilin.
bir gün ya çeker gider,

yada ölür.

sonra her şeyine muhtaç,

her şeyine özlem duyarsınız...!!!