Son Şiir Yazıldı 2

Sergey'in kestiği bileklerinden akan kana 

Kalemi bandırıp yazdım son şiirimi

Leningrad’da bir otel odasında 

Ceketimi asar gibi astım kendimi

__________________________

Hiç gelmemiştiniz ki efendim

Dediği yerdeyiz Olric’in

Hayyam'ın şarabı ilk tattığı

Sabbah’ın dişine ilk kanın değdiği yerdeyiz

Şems’in gayba ilk adımındayız

Yaşar’ın urganı kesip attığı

Bir miras gibi oğluna intiharı bıraktığı demdeyiz

Üvercinka’da senden bahsedilmiyor artık

Kaptanın şiirlerini ezberinden at

Afrika artık çok uzak

Atilla İlhan Aysel’e s*ktiri  ha çekti ha çekecek

Tomris'in bahsi dahi geçmeyecek

Ayten

Bir şiir bile değil artık

Sabahattin’i köhne bir sokakta vuracaklar

Cebindeki notu çocuklar çalacaklar

Ne Maria’yı bilen olacak

Ne Pia’yı gören

İşte bugün o gün 

Hava demir gibi keskin

Dışarda ölen küçük çocuklar var

İşte o an bu andır

“Sen benim şiirlerimi okudukça ağlayacaksın”

Lakin kimse fark etmeyecek ağladığını

Bak

Dışarda yağmur yağıyor.

Sakın unutma 

“Onlar senin en iyi halini sevdi”

Hep hatırla

Şiirsiz bir sürgünsün artık Dünya’da