Sonbahar

Geldi geçti şu ömrüm yaşlandı
O vefasız yıllara dur diyemeden
Gönlüm gene daldan dala uçtu
Bir kere olsun sev diyemeden

Seneler bana hep meydan okudu
Savunma yapıp cevap veremedim
Hayat bana karşı çok acımasız oldu
Karşısına durup hesap bile veremedim

Çoluk çocuk, bahçemiz yuvamız oldu
Eşimiz dostumuz hep çevremiz oldu
Yaşımız ilerledi gitti artık kemale erdi
O geçen yıllar bile, bizi güldüremedi

Deli gönlüm neden uslanmaz oldu
Bazen ağladı bazende hep güldü
Dostu yareni hepsini bir bir gördü
Uzattı elini sevgiye dostluğa doğru

Sonbaharın gelişini durur beklerim
Bu ayda hüzünlerime yenisini eklerim
Duygularımı ise biriktirir, hep saklarım
Mevsimle üzülüp feryat etmesin diye

Geçtimi ki gönlünden o acı hatıralar
Soldumu yüreğinde o taze duygular
Gelecek için beklenen tüm o umutlar
Unutuldu birer birer, sonbahar ayında

Mevsimde yapraklar solmaya başlar
Aşkın sevginin, bir kalbin kırıldığı gibi
Yağmur ve tabiat bu ayda yas tutar
Toprak ise çatlar susuzluktan gayrı...