Şubat Ayazı

işte böyle sevdiğim,

pınarlarına oturur
sayılırım kısa kirpiklerine...
toprak, suya uyur
mevsimsiz yağmurlarda...

araf çıkagelir ansızın!
kapım henüz aralık,
ocağım kuzine sobasına aşık...

kadehsiz kederlerim
devrildikçe akşamdan sabaha,
ispirto rengi çöker içime...
ne mavi kalır
ne de yeşil,
kestane kokusundan geriye...
uzun soluklu
astım nöbetine tutulunca göğsüm,
çekiştiririm şiirin eteğinden...

kelime şaşar
imge beşer
betimledikçe seni umutlarıma,
yirmi beş kesik atılır ellerime
kanarım geçmişe...
ne gelecek susar
ne de şimdi
esrik sancılarıma!

anılarına çömelir,
çoğalırım dudak çizgilerine
yaşamak, deliliktir
kimsesiz hasatlarda...

nereye dönsem
üç yoksulluk
iki ölüm
bir de şiir yüzüm...


hani bu şarkı kesmeyecekti saçlarımı?