Sustum

Sustum...
Kimseye söyleyecek bir kelimem kalmadı
Küstüm...
Hayatımda olan her şeye
Sustum...
Kendimi haklamak yerine
Dertlerimi bağırmak
Hıçkırıklarımı duyurmak yerine
Sustum...
İçime attım en ufacık kederimi bile
Hasretin beni canımdan ederken
Sana da sustum...
Vazgeçtim her şeyden
Yaşamaktan , gülmekten
Susturdum kendimi zar zor
Kendi kendime konuştum çoğu zaman
İçimden ve susarak...
Güldüm bazen de
Bu yaşıma kadar gördüklerime
Susmak en iyisi , en güzeliydi
Sustum...
Kimseye tek kelime etmedim
Savunmadım bile kendimi
Yalan dolana
Laf edecek insan gibi insan da
Yoktu karşımda
Susmak istedim
Sustum...
Kimse gelipte tek bir kelime alamadı benden
Güldüm geçtim herkese , her şeye
Yalnızlığıma da sustum sensizliğime de
Kaderime sahte gülüşlerime de küstüm
Ama yine de
Sustum...
Yıllar boyunca mutlu da oldum
Acı da çektim
Her ne yaşadıysam ve yaşattıysan
Hepsine sustum...
Susarak seni bekledim
Seni seviyorum bile diyemedim
Kırılırsın , gücenirsin
Duymak istemezsin diye yine
Sustum...
Anlatamadım derdimi
Duymanı istedim feryatlarımı
Görmeni istemedim gözyaşlarımı
Utandım , sıkıldım ama
Yine sustum...
Dökülmek üzere olurkan dilimden kelimeler
Yuttum hepsini geriye
Teker teker
Susmak gerekti sustum...