Süt Ayarın

sur sesti
bağırdığın tarih
salkım saçak acılar
kahırlı işçiler
taşların doğurdukları ottan
güneş biçerlerdi durmadan...

sen yüksüz sevgilinin memesi
kundakta kuru
makinelerde duru
kemiklerinin eğilesi
canında kurulan rezevrleriyle
ruhunla oynattığın tahtan geriliverdi de
büküldü zemberek
bir boşalıversen yokmu
dünya kıyılarından çekilecek...